Przystań słów

Venya

Yui

Uśmiecham się słodko.
Moria, kochana, pamiętaj, nie jesteś tu sama.
Podchodzę do chłopaka i przytulam się do niego, lekko zarzucając mu ręcę na szyję i patrzę z ukosa na Morię. Ładny chłopiec nam się trafił. Trzeba przyznać.

Nami

Moria

Odchodze od niego żeby się nie narzucać. Siadam na krzesle naprzeciwko niego i trzymając za ręce (które leżą na stole rzecz jasna xD ) mówie łagodnie ale stanowczo Nie martw się...pomożemy ci...Yui daj mu odetchnąć!

Venya

Yui

Oj, Moria, on taki słodki jest! I nie dasz go nawet troszkę pomęczyć
Głaszczę chłopaka po głowie wcale nie zwalniając uścisku.
Ale, spójrz, Moria. On jakoś się nie wyrywa. Chyba mu przyjemnie.

Nami

Moria

Sethra czy możesz wyjść na miasto po jakieś piciu...? Wiedziałam że się zgodzisz! Mówiąc to wypycham Sethre telekinezą z pokoju oraz z zamku. No dobra to może odpoczniesz w sypialni? Ja z Yui chętnie cię odprowadzimy...prawda?

Venya

Yui

Cóż za wspaniały pomysł!
Uczepiam się ramienia chłopaka i uśmiecham się słodko.
Prowadź, Moria. Musimy mu dać odpocząć, prawda? Przecież on taki zmęczony jest... mówię z lekką ironią.

Nami

Moria

Zaprowadziwszy go do sypialni dałam jakąś pidzamke i odwróciwszy się tyłem do niego (żeby nie było podejrzeń co do mojich zamierzeń) tyłem... Ubierz się i zaraz poczujesz się... nie moge tego wymówić ze względu na dwuznaczność...-mysle

Venya

Yui

Siadam na foteliku obok łóżka i obserwuję jak Moria daje pidżamkę naszemu chłopaczkowi. Patrzę też jak Moria się odwraca. A ja siedzę i patrzę na Balzaga przebierającego się w nowe ciuchy.
Balzag wyglądał ślicznie w jasnoróżowej pidżamce w małe, białe króliczki. Podchodzę do chłopaka i przytulam się do niego.
Jak ty kjutnie wyglądasz!

Nami

Moria

Niechcąc się narzucać i myśląc "co ja robie?" całuje chłopaka w policzek i mówie Ja wychodze...dobrej nocy. Jakbyś czegoś potrzebował to prosze...zawołaj mnie a ja ci pomoge :) Wychodze przez ściane i kieruje się do pokoju obok gdzie znajduje się sala ćwiczeń. Trenuje umiejętnści posługiwania się telekinezą, bronią białą i strzelecką.

Venya

Yui

Wreszcie sobie poszła! odrywam się na chwilę od chłopaka i obchodzę cały pokój. Jest tu może coś cennego? Przydałoby mi się trochę forsy... W końcu z moimi długami nie najlepiej... Otwieram wszystkie szafki, regały, etc. i szukam czegoś fajnego. Jeśli coś znajdę, chowam to do torby.
Potem siadam na łóżku, patrzę na Balzaga i mówię
Śpisz ze mną, czy wolisz na podłodze?

Sethra

Sethrap
Ludzie co za wariatki... jednej tylko w głowie zemsta a drugiej kasa... I jeszcze molestują biednego niczym nie winnemu chłopaka.... Ide się napić może coś upoluje
Kieruje swoje kroki w stronę karczmy

Tamriel

Moria

Trenujesz, trenujesz, trenujesz, trenujesz... jak masz zamiar robić coś innego to napisz Razz

Balzag
Właściwie to dawno nie spałem z dziewczyną, nawet nie pamiętam kiedy. Razem poszliście spać.

Sethra
Polazłaś do starej karczmy na uboczu. Stan architektury nie jest zadowalający, ale powiedziałaś sobie raz kozie śmierć i dotykają klamki, drzwi sam z impetem wpadły do środka. Karczmarz zaprosił Cię gęstem ręki i "Proszę się nie martwić to standart w mojej karczmie. Proszę się rozgościć". Nieśmiało weszłaś do środka i zauważyłaś pięciu mnichów. Tak to byli Ci sami mnisi, z którymi wraz z Yui prowadziłyście potyczke w jednej z uliczek twojego miasta.

Sethra

Sethra

Shites! Dlaczego właśnie ja? No cóż może mnie nie poznają
Barman! Piwo prosze!
Siadam przy barze i czekam na rozwój sytuacji

Tamriel

Sethra

Zajęłaś miejsce przy barze. Barman podaje Ci kufel zimnego piwa z pianką. Złapałaś łyk i weszło do karczmy dwóch strażników. Usiedli zaraz obok ciebie. Zauważyłaś, że jeden z mnichów cię obserwuje.

Sethra

Sethra

Hmm w końcu to moje miasto... Udaje trochę podchmieloną i zwracam się do strażnika po mojej prawej stronie
Cześć przystojniaczku... Jak się nazywasz?

Nami

Moria

Po udanym treningun i rozwaleniu całej sali ( Very Happy

) postanawiam zajrzeć do pokoju gdzie spi mój przyszły niedoszły ^^. Gdy upewniłam się, że wszystko jest wporządku i Yui spi wchodze do pokoju i przechodze przez ściane przy której stoi wielkie podwójne łóżko. Przechodząc przez nią znajduje się w duzym pomieszczeniu 30m x 30m. Tu kiedyś odbywały się wielkie bale i przyjęcia. Teraz tam była jedynie rupieciarnia, ale również moja skrytka gdyż wejście tu jest zasypane. Więc ide do mojego ukrytego w ścianie cennego naszyjnika, który w dzieciństwie zawsze przynosił mi szczęście...może czas go sprzedać? Nie wiem. Wiem jedno. W dniu zaginięcia nie miałam go na sobie...pech czy może zbieg okoliczności?

Gdy już wziełam mój szczęśliwy skarb i zawiesiłam go na szyji chowając za ubranie zarzucam na siebie płaszcz i wylatuje na miasto w postaci nietoperza. Narazie obserwuje miasto z góry wypatrując osoby będące w opałach. Gdy nic ciekawego się nie dzieje ląduje na ziemi w postaci własnej (swojej standartowej) i ide do karczmy.